ve beklenen geldi, sevgili kar

her mevsimin kendine göre güzelliği vardır, kesin... ancak sonbahar ve kışın benim gönlümde ayrı bir yeri vardır. özellikle de karın. yaz günlerini sevsem de sıcağın beni kötü etkilediğini itiraf etmem gerek, sinirli oluyorum. baharlar ve özellikle de karlı geçen bir kış mevsimi beni çooook mutlu ediyor =)

bugün ankara'da yağmurla ve kapalı bir gökyüzüyle güne başladık. öğleden sonra sulu kar şekline dönüşen yağmur akşama bembeyaz bir güzellik olmuştu. evlenmeden önce her kar yağdığında gece ailecek dışarı çıkardık. şimdi oğlum ve eşimle birlikte de bu geleneği bozmadık. hatta hamileliğimde bile bozmamıştık. oğluma kar bebeği derdim hep. ilk kar yağsın öyle doğacak. ama nasip bu ya geçen sene çok geç gelen bir kış oldu ankara için. ocak ayının ortasında halen doğru dürüst kar görememiştik.

kuzumuda savaşa hazırlanır gibi giydirdikten sonra dolaşmaya çıktık. böyle bir yerde oturuyorsanız çıkmamak ayıp olur zaten =)

işin enteresan yanıysa normalde yarım saat, bir saat zor uyuyan oğlum akşamüstü bir yattı 9'a doğru anca uyandı. yine de vazgeçmedim ve babamızın maçı biter bitmez sarındık sarmalandık dışarı çıktık =)

boncuk boncuk gözleriyle etrafı inceledi, kendince şarkı söyledi minnakım. anladı mı anlamadı mı kar olayını bilemiyorum. daha yürüyemediği için arabada gezdi. üşür endişesiyle de çok çıkartmadım tulumundan zaten.

bu başlangıç güzel bir kış geçireceğimizin habercisi sanırım. tabi benim gözümde güzel (taşınacak olmama rağmen). taban tabana zıt kız kardeşim buzda kayıp düşmeyle ilgili kabuslar görmeye başlamıştır bile =) herkese bol karlı, çay içmeli, battaniye altında film izlemeli kışlar diliyorum. görüşmek üzere...